شب یلدایی ببین حافظ چجوری ...

من که تا حالا بهش اعتقاد نداشتم ...

بیا که رایت منصور پادشاه رسید                            نوید فتح و بشارت به مهر و ماه رسید

جمال بخت زروی ظفر نقاب انداخت                            کمال عدل به فریاد داد خواه رسید

سپهر دور خوش اکنون کند که ماه آمد                جهان به کام دل اکنون رسد که شاه رسید

زقاطعان طریق این زمان شوند ایمن                              قوافل دل و دانش که مرد راه رسید

عزیز مصر به رغم برادران غیور                          زقعر چاه برآمد به اوج ماه رسید

کجاست صوفی دجّال فعل ملحد شکل           بگو بسوز که مهدی دین پناه رسید

صبا بگو که چها بر سرم در دین غم عشق                         زآتش دل سوزان و دودآه رسید

زشوق روی تو شاهدا بدین اسیر فراق                       همان رسید کز آتش به برگ کاه رسید

مرو به خواب که حافظ به بارگاه قبول

ز ورد نیم شب و درس صبحگاه رسید

تو رو خدا نخونده از کنارش رد نشو ... به خدا الکی نیست ... دیگه صدای حافظ هم در اومده ... حافظ ، آقاسی ، علّامه دوانی و هر کی که یه جورایی سیمش وصله داره خبر می ده ...

خبر آمد خبری در راه است                                سر خوش آن دل که از آن آگاه است

شاید این جمعه بیاید  ... شاید                                        پرده از چهره گشاید ... شاید

یه بار دیگه برگرد شعر رو بخون ... این شعر حافظ با همه شعر ها فرق می کنه !

 خدایا ما را ببخش و فرج امام زمانمان را برسان ...