بسم رب المهدی (عج)
یکی بود ، یکی نبود ، یه مردی بود که توی جنگ ، قلبش رو جا گذاشته بود ...
نامش سید مرتضی بود و بعد ها امیرش او را سید شهدای اهل قلم خواند ... نمی دانم در آن خاک ها در پی چه بود ، اما هنر ناب خویش را بهانه ی عشقبازی با هنر مندان خاکی کرده بود ...
می گفت : (( هنر آنست بمیری پیش از آنکه بمیرانندت ... )) و سال ها پیش از آنکه این جمله را بر روی سنگ قبرش حک کنند ، هنرمند شده بود ...
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا (ع) ...
کل یادداشت های این وبلاگ