بسم رب المهدی (عج )

فراموش کردیم ....
اینقدر درگیر زندگی (( مدرن )) شدیم ، که شهید شدن فلسطینیا برامون شده یه خبر عادی ....
اینجا ما از دست پدرمون ناراحت می شیم ... که چرا پول تو جیبی مون کمه .... ولی اونجا پسرا از پدراشون طلبی ندارن ...
اینجا ما پول می دیم و مارک اسرائیلی می خریم .... اونجا بچه های شش ماهه با پول ما کشته می شن ...
اینجا ما درس نمی خونیم چون یه سری (( لوازم آرایش )) آرامش قلبمون رو به هم زده .... اونجا نمی تونن درس بخونن چون یه سری (( لوازم ضد آسایش )) قلبشون رو دریده ....
اینجا گلوله و اسلحه برا ما فقط تو بازی (( counter , IGI و ... )) خلاصه می شه.... اون هم برای کشتن دوستمون که رو بروی ما نشسته .... اونجا گلوله و اسلحه به راحتی هرچه تمام تر قلب کودک در بغل مادر رو میدره ...
اینجا ما کار می کنیم تا گوشی N 70 مون رو به N خیلی زیاد تبدیل کنیم ! اونجا اونا تلاش می کنن گوش ناموسشون با دست های یه غریبه ...
اینجا ما تو (( پاساژهای بزرگ و مجلل )) ناموس مردم رو به بازی می گیریم ... اونجا یه سری حرومی ناموسشون رو جلوی چشماشون می برن ....
اینجا ما عشق رو با یه (( SMS )) بدست میاریم و با (( SMS )) دیگه از دست می دیم ... اونجا عشق رو به بهای خون بدست میارن و به هیچ بهایی هم از دست نمی دن .....
اینجا ما تو فکر این هستیم که پرچم آبی روزهای بیشتری صدر بمونه .... اونجا جووناشون برای 5 دقیقه بالا رفتن پرچم کشورشون تو خاک خودشون خون می دن ....

اینجا ما با هم دعوا داریم که نباید پول بدیم به فلسطینیا .... اونجا اونا با دیدن تظاهرات مردم کشور های مختلف این جمله رو برای خودشون یاد آوری می کننن ...

    چیزی که عوض داره گله نداره ....     

اصلن مشق شب همینه ....

- - - - - - - - - - -
ز.خ 1 : واسه نوشتن همین یه مطلب هم دستم به نوشتن نمی رفت ... ای خدا لعنتت کنه شیطون ...
ز.خ 2 : سعی داریم ( من و خودم ! ) از این به بعد اینجا یه کم تخصصی تر بنویسیم و بیشتر از بسوی ظهور حرف بزینم ... هر چند شاید الان هم برای تخصصی تر شدن زود بود ولی ...
ز.خ 3 : موج وبلاگی غزه ... هر کی قراره غرق شه بسم الله ...

همین
والسلام !
یا زهرا (س)